Door: Anky Kloosterman
Ze is 19, mijn dochter Marte. En ze gaat straks studeren in Groningen. Dankzij een ervaren moeder – that’s me –, die haar direct op haar 18e inschreef als woningzoekende, kan ze nu een kamer huren in een studentencomplex, van een Groningse woningcorporatie. In de kamer ligt tapijt, waarvan ik de kleur niet meer goed kan thuis brengen is. Soort blauwachtig. Of is het grijs? Ruik ik nou bier? Of zijn het theevlekken? Het is gelijmd op de betonnen vloer. Waarschijnlijk was het ooit – tien jaar geleden? – kwaliteitstapijt, gelegd door een vakman.
Ik zie dat Marte aarzelt, maar dan zegt ze het toch.
“Ik vind het vies, ik wil dit liever niet”, zegt ze.
“Het lag er al toen ik erin kwam en ik ga het er echt niet uit halen”, zegt vertrekkende huurster Anniek.
De woningcorporatie moet dit probleem oplossen. Ze kunnen geen kamer verhuren met versleten en vies tapijt. Tenzij de huurster, mijn dochter Marte, het oké vindt.
Kan De woningcorporatie de vertrekkende huurster Anniek dwingen het tapijt weg te halen? Of kan de woningcorporatie de kosten van verwijdering verhalen op Anniek? Nee, Anniek heeft de kamer in 2017 gehuurd mét tapijt. Ze mag de kamer ook weer opleveren mét tapijt. Sterker nog, als er niets is vastgelegd over overname destijds, dan is de woningcorporatie verplicht tot onderhoud en vervanging van het tapijt.
Kan dat niet anders? Jazeker wel! Zorg, als verhuurder, dat je ZAV-beleid op orde is. Daarbij horen modellen die je gebruikt bij overname. Twee soorten modellen. Eentje voor overname van roerende zaken en eentje voor overname van onroerende zaken.
Op 21 december geef ik de workshop Huurrecht voor opzichters en technisch beheerders. ZAV en overname komen dan uitgebreid aan de orde.
Anky Kloosterman geeft sinds 2003 trainingen huurrecht in de praktijk. Cursisten vinden het fijn dat ze niet de theorie maar de praktijk centraal stelt.
Publicatiedatum: 26 juli 2021
